Stichting Audiovisuele Toegankelijkheid

Menu
overzicht

Aflevering 3: Hardcore Never Dies

In deze aflevering gaat Marjolein in gesprek met Stan die vertelt hoe hij de bioscoopfilm Hardcore Never Dies met ondertiteling voor doven en slechthorenden via Subcatch heeft ervaren.

Subcatch is een app met speciale ondertiteling voor Nederlandstalige bioscoopfilms en documentaires, waardoor ook dove en slechthorende mensen deze kunnen volgen. Het bijzondere van de technologie van de app is dat de gebruiker de film of documentaire bij elke vertoning in elke bioscoop of filmtheater kan gebruiken via een smartphone of tablet. Zowel de app als de ondertiteling is gratis beschikbaar voor de gebruiker. Klik hier om de beschrijving te lezen van Hardcore Never Dies.

Kort nieuws
Wie is de Mol? Seizoen 24 is iedere zaterdag vanaf 20:30 uur te zien bij AVROTROS op NPO1.
Musis & Stadstheater, prikkelarme concerten. Klik hier voor het overzicht.
The Amsterdam Dungeon met gebarentolken op 28 januari 2024. Klik hier voor meer informatie.

Audiotranscript

VOICE-OVER: (TROMGEROFFEL) Hooggeëerd publiek. Graag een daverend applaus voor de meest hardcore show over inclusief uitgaan.

MARJOLEIN: Leef je uit. De podcast die jouw wereld opent voor eindeloos plezier.

VOICE-OVER: (MET OMROEPEFFECT) Met Marjolein van den Broek. In deze podcast verkent Marjolein samen met jou toegankelijke films, series, theatervoorstellingen, musicals, musea en dagjes uit. Die door middel van audiodescriptie, tolken of ondertiteling jouw leven verrijken. Ongeacht wat je kunt horen of zien.

VOICE-OVER: (MET OMROEPEFFECT) Attentie, stilte voor de opname.

(STILTE)

Actie!

MARJOLEIN: Welkom bij Leef je uit. Allereerst nog de beste wensen. We gaan het vandaag hebben over de film Hardcore Never Dies. De film speelt zich af in de jaren negentig en gaat over een jongen die pianist wil worden en in de gabberwereld terecht komt. Deze film is zowel met Earcatch als Subcatch te bekijken. Ik heb de film met Earcatch bekeken en Stan heeft de film met Subcatch bekeken. Welkom Stan, fijn dat je er bent.

STAN: Ja dankjewel, leuk om hier te zijn.

MARJOLEIN: Wil je jezelf even voorstellen?

STAN: Ja, dat is goed. Ik ben Stan van Kesteren, ik ben 33 jaar. Ik werk in het dagelijks leven als communicatieadviseur bij IederIn, het netwerk voor mensen met een beperking. Ik ben zelf slechthorend. Dan ben ik eigenlijk... Ik werk al m'n hele leven. Dat is in het notendopje.

MARJOLEIN: Ik heb gelezen dat jij ook een nieuwsbrief hebt. Kun je daar wat over vertellen?

STAN: Ja, klopt. Ik heb een nieuwsbrief over slechthorendheid op de werkvloer. Succesvol Slechthorend heet die nieuwsbrief. Daarin publiceer ik iedere week, iedere maandagochtend, een nieuwsbrief over hoe het is om met slechthorendheid op de werkvloer te werken. Dan geef ik tips, tricks en inspiratie voor mensen. Mensen die zelf slechthorend zijn. Hoe je daar het beste mee om kan gaan.

MARJOLEIN: Wat mooi, wat goed zeg. En even, kun jij mij ook uitleggen, want jij hebt een film gekeken, daar komen we straks nog op, met Subcatch. Maar kun jij uitleggen wat Subcatch is?

STAN: Ja, Subcatch is eigenlijk een app die zorgt voor de ondertiteling. Dus met name als je Nederlandse films kijkt, die in de bioscoop niet ondertiteld zijn, dan kun je makkelijk de app Subcatch aanzetten. En die pikt automatisch op waar in de film je bent en die begint dan te ondertitelen. Dus je kijkt eigenlijk eerst naar het scherm, daar zie je het beeld en je hoort het geluid van de film. En dan kan je op je app kijken wat er precies gezegd wordt.

MARJOLEIN: Wat goed. En wat betekent Subcatch voor jou?

STAN: Voor mij is dat een manier waarop eigenlijk alle films in de bioscoop toegankelijk zijn. Dus ik kan heel makkelijk naar een Engelse film. Daar zit gewoon ondertiteling bij. En dat vind ik heel prettig om op die manier te kijken. Maar Nederlandse films ging ik eigenlijk bijna nooit. En door Subcatch zijn er veel meer van dat soort films toegankelijk. En kan ik op elk moment wanneer ik wil naar een film met ondertiteling.

MARJOLEIN: Nou mooi dat je dan inderdaad ook naar Nederlandstalige films kan. En nou ben ik zelf blind, dus ik kan het niet. Ik ben altijd benieuwd, ik wil altijd dingen uitproberen. Maar dit heb ik natuurlijk niet kunnen uitproberen. Dus wat ik me afvraag. Is het ook zo dat je bijvoorbeeld bepaalde geluiden dat dat in de ondertiteling wordt omschreven?

STAN: Ja, ja. Bijvoorbeeld ook de songteksten van de muziek worden ook in de film gezet. Maar ook inderdaad de geluiden die er zijn. Ja zelf maak ik daar wat minder gebruik van. Voor mij is het vooral belangrijk dat ik kan lezen wat er gezegd wordt. Omdat dat vaak hetgeen is wat ik dan net mis. Dan mis ik net een woordje of dan versta ik de hele zin niet. Dus dan helpt Subcatch mij daar in Nederland.

MARJOLEIN: Wat goed zeg en wat fijn dat je daardoor dus Nederlandstalige films kan zien. Ik ben heel benieuwd, hoe ziet jouw ideale dagje uit eruit?

STAN: Mijn ideale dagje uit? Nou dat vind ik een goede vraag. Ik denk dat een ideaal dagje uit voor mij wel naar het theater gaan is. Ik vind het heel leuk om naar de Schouwburg te gaan. Om bijvoorbeeld naar Cabaret te gaan. Als dat dan ideaal is dan zou er ook nog boventiteling bij moeten zitten. Dat heb ik helaas nog niet echt vaak meegemaakt. En dan daarna lekker uit eten in een restaurant ofzo. Dat is voor mij het ideale dagje uit.

MARJOLEIN: Oh dat klinkt inderdaad wel heel erg mooi. En boventiteling. Dat is denk ik dat je dan de tekst kan meelezen boven het toneel of niet?

STAN: Ja klopt. Ik heb dat wel eens gezien. De voorstelling wordt gewoon gespeeld. Zoals die gespeeld wordt. En dan daarboven zie je de tekst die uitgesproken wordt. Ik ben onlangs naar een dansvoorstelling geweest. Dat was een opera in combinatie met dans. En toen werden de operateksten die werden op een scherm geprojecteerd. En dat was ik geloof een Russische opera. En dan had je de teksten in het Nederlands en in het Engels. Die kon je dan meelezen. Nou ja dat soort dingen zou ik eigenlijk veel vaker willen zien. En juist ook bij bijvoorbeeld cabaretvoorstellingen.

MARJOLEIN: Ja en in dit geval bij die opera is dat natuurlijk voor jou heel fijn. Maar ik denk ook voor iedereen eigenlijk. Want ik denk dat niet zo heel veel mensen een aardig woordje Russisch spreken.

STAN: Ja precies. Dat is dan de reden waarom ze het doen. Omdat heel weinig mensen die taal kunnen verstaan. Eigenlijk zou het mooi zijn als het gewoon altijd gebeurt.

MARJOLEIN: Nou eigenlijk wel natuurlijk. En zoals bijvoorbeeld bij cabaret. Als jij naar cabaret gaat zonder boventiteling. Is het dan wel voor jou te volgen? Want volgens mij praten heel veel cabaretiers ook nog eens heel snel.

STAN: Ja klopt. Dat is vaak een van de problemen. En dan wordt er natuurlijk gelachen. En ondertussen wordt er bijvoorbeeld doorgepraat. Dus dat is vaak een uitdaging bij cabaret. Wat ik vaak merk bij cabaretvoorstellingen, is dat ik een groot deel wel meekrijg. Maar dat ik heel af en toe gewoon wat mis. En dan ben ik wel aan het lachen. Maar dan heb ik eigenlijk het grapje helemaal niet goed verstaan. Dus dat is wel dan net even jammer. Maar over het algemeen kan ik dan de cabaretvoorstelling. Ik vind het wel gewoon heel leuk. En de sfeer in de zaal. En ik krijg er genoeg van mee om ervan te genieten.

MARJOLEIN: Oh dat is wel heel fijn. En dan zeg maar die boventiteling. Ja dat is gewoon echt de ideale wereld natuurlijk. Dat je niks hoeft te missen. Dat is een beetje vergelijkbaar met mij. Ik ben zelf volledig blind. Ik was slechtziend. En ik ben blind geworden. En ik ging ook wel eens naar het theater. Zonder audiodescriptie. Alleen gebeurde het dan ook wel dat er iets grappigs te zien was. En dat ik dat miste. En mijn kinderen zeiden een keer heel erg mooi. Met audiodescriptie. Mama je lacht nu tegelijk samen met ons. En dat is zoveel leuker. Dan dat we het je eerst moeten vertellen. Ik denk dat dat een beetje eenzelfde soort ervaring is.

STAN: Dat is echt gewoon de inclusieve ervaring. Dat je het echt op hetzelfde niveau mee kan beleven. Dat je niet bang hoeft te zijn om iets te missen. Dat is een heerlijk gevoel.

MARJOLEIN: Zo meteen gaan we terug naar Stan. Nu eerst naar de nieuwtjes van januari 2024.

VOICE-OVER: (MET OMROEPEFFECT) Ja dankjewel Marjolein. We beginnen dit jaar goed met een griezeltocht. Met een tolk voor Nederlandse gebarentaal in de Amsterdamse dungeons. En prikkelarme voorstellingen in Stadstheater Arnhem. Maar als eerst. De jacht op de mol is weer geopend. Vanaf begin dit jaar kan je kijken naar het 24ste seizoen van Wie is de mol. Waarin 9 kandidaten op zoek gaan naar 1 mol. Ook dit jaar volledig toegankelijk. Met audiodescriptie via de Earcatch app. En ondertiteling voor doven en slechthorenden via Teletekstpagina 888. Wie is de mol is elke zaterdagavond bij je thuis op de bank te zien. Via NPO 1.

Bij het Musis en Stadstheater in Arnhem bieden ze prikkelarme voorstellingen aan. Dit betekent dat je via een aparte ingang naar binnen mag. Waardoor je niet in een drukke rij hoeft te staan. Een rustige ontvangst hebt. Als je dat fijn vindt begeleiding krijgt. En een prikkelarme plek in de zaal krijgt. De concerten zijn vaak niet versterkt. Waardoor het geluid minder intens is. De komende tijd staan Chopin en Mozart op het programma. En wil je meer weten over deze prikkelarme voorstellingen. Een volledig aanbod vind je door de link te volgen in de beschrijving van deze aflevering.

En tot slot. Op 28 januari organiseert The Amsterdam Dungeon. In samenwerking met Merlin's Magic Wand. Twee speciale tours voor mensen die gebruik maken van tolken voor Nederlandse gebarentaal. Er zijn twee tours. Een om 10 uur voor kinderen. Die is gratis. De kaarten worden gedoneerd door Merlin's Magic Wand. En een om half 12 voor volwassenen. De kaarten daarvan zijn 26 euro. The Amsterdam Dungeon vertelt het griezelige verhaal van Amsterdam. Door middel van acteurs. En die worden deze dag speciaal ondersteund door tolken voor Nederlandse gebarentaal. Wil je meer informatie over deze griezelige tocht in Amsterdam. Volg dan de link in de beschrijving van deze aflevering.

Zijn we iets vergeten? Of wil je meer informatie? Dan kan je ons altijd nog een mailtje sturen. Naar podcast@leefjeuit.nu. Terug naar Stan en Marjolein.

MARJOLEIN: Stan, wil je mij vertellen over welke film je hebt gezien?

STAN: Ja, ik heb een Nederlandstalige film. Over de gabberwereld. De hardcore wereld. Dat speelt zich af in de jaren negentig. Je hebt een jongere broer. Die woont thuis bij zijn vader en moeder. Die een oudere broer heeft. Die gabber is. En op een gegeven moment. Trekt je oudere broer hem eigenlijk dat milieu in. En dat is waar die film over gaat.

MARJOLEIN: En jij hebt deze film bekeken met Subcatch.

STAN: Jazeker.

MARJOLEIN: En ik heb de film bekeken met audiodescriptie. Dus hebben we eigenlijk weer die hele inclusieve ervaring gehad. Wat vond je van de film?

STAN: Ja, ik vond het wel... Ik ken het hele wereldje van de hardcore en de gabber. Ken ik eigenlijk niet. Daar ben ik net te jong voor. Ik ben in 1990 geboren. Dus in de jaren negentig was ik nog niet echt bezig met uitgaan en dergelijke. Dus ik vond het wel leuk om in dat wereldje te kijken. Het had wel een bepaalde spanning in de film.

MARJOLEIN: Het is wel heel erg grappig. Want als je mij alles mag laten uitkiezen. Dan zou ik altijd gaan voor romantische komedies.

STAN: Ja, dat is een heel ander genre.

MARJOLEIN: En ik vond hem eigenlijk best heel verrassend. Mijn zoon van zeventien dacht dat ik hem heel saai zou vinden. Nou, saai vond ik hem niet. Maar ik vond hem ook ergens nog heel erg grappig. Ik vind hem nog wel mooi of zo. Maar ook aangrijpend. Het grappige is, ik was in de jaren negentig een tiener. En ik had totaal niks met gabber. Wel wat klasgenootjes in van die joggingpakken en dat soort dingen. Maar ik ging niet heel veel om met gabbers of zo. Maar wat mij nu heel erg raakte was... Ik ben nu moeder van twee tieners. En dat reed me toch wel aan. Van oeh, het zal je kind maar wezen. Ja, dat kan ik me wel voorstellen.

STAN: Jij snapt misschien de reactie van die ouders ook wel.

MARJOLEIN: Jazeker. En toen ik de film ook zag, ik dacht bij mezelf... Hoe zou ik hiermee omgaan? Volgens mij mogen mijn kinderen, dat denken zij waarschijnlijk anders over... Maar best wel veel. Geef ik ze best wel de ruimte. Ik vind het vooral ook belangrijk dat ze hun dromen mogen najagen. Want hij wilde heel graag, of hij speelde als pianist. En ik zou mijn kinderen daar meer... De kans voor geven en laten groeien. Maar als het gaat om die hele gabberwereld... Dan zou ik ze het liefst opsluiten in hun kamer bij wijze van spreken. Want dat wereldje vind ik allemaal maar eng. En nou ja, sowieso met drugs en zo. Wat ik het leukste vond uit de film... Waren bepaalde herkenbare liedjes en tv-programma's. Zoals 'Vergeet je tandenborstel' niet.

STAN: Ja, dat tv-programma zegt mij dus echt helemaal niks. Dus die connectie voelde ik dan niet echt met de film.

MARJOLEIN: Snap ik.

STAN: Wat ik wel tof vond, was de hele verhaallijn over... Dat die jongen klassieke muziek wil spelen. En naar het conservatorium wil gaan. En daar die auditie voor moet doen. En dan... Hij is heel gemotiveerd om dat te gaan doen. Maar bij die eerste auditie... Wordt tegen hem gezegd van... Je moet echt nog wat meer... Het gaat niet alleen maar om de techniek. Je moet het echt voelen. En dat het eigenlijk die hardcore wereld is. Waardoor hij dat uiteindelijk ook... Veel meer vanuit dat gevoel leert te spelen. Dat is een beetje die slot scène van die film. En dat vind ik wel heel mooi gedaan.

MARJOLEIN: Dat zegt, dat vond ik ook inderdaad heel erg mooi eraan. En wat die hardcore eigenlijk ook voor hem betekent. En als inspiratie werkt.

STAN: Ja grappig. Dat zou je eigenlijk helemaal niet verwachten. Die connectie ofzo. Maar dat is wel... Hij heeft een soort... Hij doet een soort levenservaring op ofzo. Waardoor hij zijn muziek ook beter kan maken. Dat haalde ik daar een beetje uit.

MARJOLEIN: Ja dat vind ik wel echt heel erg mooi wat jij zegt. En ik vond ook wel de combinatie van klassieke muziek... En hardcore heel bijzonder. Ook een link die ik niet zou leggen. En wat ik dan weer heel heftig vond. Ja was die hele drugswereld. En die dreiging. En nou ja, het ergste heb ik wel even moeten huilen. Om dat hondje wat uit het raam vloog.

STAN: (GRINNIKT VOORZICHTIG) Ja dat was wel een beetje een heftige scène. Ja ik moest er eigenlijk om lachen. Misschien erg. Maar het was wel heel grof. Maar ik vond het ook wel weer een grappig moment ofzo.

MARJOLEIN: Ja nee dat snap ik wel. Maar ik weet niet, ik schrok ervan. En mijn man die had een beetje dezelfde reactie als jij hoor. Dus ik snap dat wel. Ja, ja.

STAN: Het is misschien toch dat ik iets meer in dit genre ook wel kijk. Ik kijk ook wel naar series als Mocro Maffia. En Undercover en dat soort dingen. Dus dan ben je wel iets meer gewend aan dit soort dingen.

MARJOLEIN: Ik denk dat ik iets meer gehard moet worden. Dat is dan iets wat ik dan weer leer met de podcast. Want je hebt al hele mooie dingen ook over de film gezegd. Heb je je uit kunnen leven?

STAN: Ja ik zat wel echt helemaal in de film. Dus ik heb echt wel, het was echt wel een goede kijkervaring. Ja wel moet ik erbij zeggen dat het allerliefst zou ik de film gewoon met ondertiteling op het scherm zien. Maar ik heb zeker van de film genoten. Van de spanning die erin zit. Het einde vond ik wel wat onbevredigend. Ik denk dat het einde, dat voelt voor mij nog niet helemaal afgerond. Ik heb wel vermoeden hoe het eraf loopt. Maar ze brengen dat niet in beeld. Dat is denk ik een artistieke keuze. Maar dat vond ik dan wel weer een beetje jammer. Maar ik heb toch uiteindelijk al met al wel genoten van de film.

MARJOLEIN: Nou helemaal goed. En ik herken wel wat jij zegt hoor over dat einde van de film. Ik had hetzelfde. En ja dat zou inderdaad een artistieke keuze zijn geweest. Mocht je nou benieuwd zijn naar deze film. Dan is die nog te zien bij Amazon Prime. Stan, dankjewel voor het gezellige gesprek.

STAN: Jij dankjewel voor het gezellige gesprek. En leuk om deze ervaring te mogen delen.

MARJOLEIN: Abonneer en beoordeel ons via je favoriete podcast app. En kijk op LeefJeUit.nu!