VOICE-OVER: Welkom bij... Leef je uit!

(OP MEESLEPENDE FUNKY ACHTERGRONDMUZIEK) MARJOLEIN: De podcast die jouw wereld opent voor eindeloos plezier.

VOICE-OVER: Met Marjolein van den Broek. In deze podcast verkent Marjolein samen met jou films, series, theatervoorstellingen, musicals, musea en nog veel meer vrijetijdsactiviteiten die doormiddel van een kleine aanpassing jouw leven verrijken. Ongeacht je beperking of wie je bent.

VOICE-OVER Attentie, stilte voor de opname.

(STILTE)

Actie!

(OP EEN RUSTIG MUZIEKJE) MARJOLEIN: Welkom bij Leef Je Uit. Vandaag zijn we bij Tamara en zij is in de rolstoel naar Walibi geweest. Op de website hebben ze duidelijk aangegeven wat wel en niet kan als je een beperking hebt. Wij vragen ons af of dit klopt en Tamara heeft het voor ons onderzocht. Welkom Tamara, fijn dat we hier mogen zijn vandaag.

TAMARA: Ik vind het gezellig. Dus...

MARJOLEIN: Wil je jezelf even voorstellen?

TAMARA: Ik ben Tamara Van Laarhoven en ik woon in Tilburg. Ik ben bijna 48 jaar. Ik heb altijd gewerkt als verpleegkundige en zoals heel veel mensen in de zorg heb ik ook last gekregen van mijn rug. Heel medisch traject samengevat was mijn rug versleten en werd ik geopereerd. Er zouden twee wervels aan elkaar gezet worden en hij had beloofd dat ik alles weer zou kunnen; terug de zorg in en ik handbalde heel graag, sporten deed ik heel veel. Dus ik denk nou ja, kom maar op. Maar ja, tijdens de operatie heeft de dokter twee pinnen verkeerd gezet en ben ik dus wakker geworden met een dwarslaesie.

MARJOLEIN: Jee, wat een heftig verhaal zeg.

TAMARA: Ja.

MARJOLEIN: Oké, en jij zit dus in een rolstoel?

TAMARA: Ja, 24 uur per dag. Of nou ja, ik ga wel te bedden hoor, maar gewoon 24 uur per dag.

(ZACHT GELACH)

MARJOLEIN: Ja, nee, dat snap ik. En kun je dan nog in en uit jouw rolstoel komen?

TAMARA: Ik kan een transfer maken als er een stoel naast me staat en als ik me goed kan vasthouden. En wat dan ook dan. Ik heb geen stafunctie dus echt, maar ik schuif echt van stoel naar stoel over. En 's avonds doe ik nog steeds heel graag sporten. Ik ijshockey en ik handbal.

MARJOLEIN: Oh, wat stoer. En hoe doe je dat?

TAMARA: Ja, handbal doe ik gewoon in een sportstoel. Dus daar staan de wielen veel schuiner van. Meestal is dat degene dat ze dan denken, oh ja, dat is echt een sportstoel. En ijshockey doe ik in de sledge. Dus dat is eigenlijk in een soort, ja, ik noem het altijd maar zo'n Hartman-kuipje van de zomerstoel. En dan zitten er bordjes onder waar je echt vroeger op leerde schaatsen, zeg maar. Die zitten dus onder de zitting. En dan van tevoren heb je dus een soort haak en daar kun je mee draaien en mee sturen. En dan heb je van die sticks die hebben we gewoon al van de lopers, maar die hebben we over de helft gedaan. En dan zitten er, ja, pickers lijken het. Wat je bij je kunstschaatsen hebt. Die karteltjes, die zitten eigenlijk aan de onderkant van onze sticks. En daar prikken we ons eigenlijk mee vooruit.

MARJOLEIN: Oké, dus dat gebruik je echt dan op het kunstijs.

TAMARA: Ja.

MARJOLEIN: En volgens mij gaat ijshockey ook best wel hard in mijn beleving.

TAMARA: Ja, maar daar hou ik wel van.

MARJOLEIN: Oh, dat vind ik wel echt super stoer.

TAMARA: Je moet maar niet gaan laten tennissen of zo of badmintonnen. Nee, geef maar gewoon echt maar ijshockey, handballen. Dat je elkaar wel tegenkomt in het veld.

MARJOLEIN: Ja, wat goed. En als we het dan toch hebben over hard gaan...

TAMARA: Ja.

MARJOLEIN: Dan is het bruggetje natuurlijk snel gemaakt eigenlijk naar bijvoorbeeld pretparken. Ga jij graag naar pretparken?

TAMARA: Ja, ik kom uit Tilburg, dus Efteling is bij mij natuurlijk het pretpark. En ook een abonnement van gehad en al die dingen. Dus nee, ik vind altijd een dagje uit, vind ik het altijd leuk. En ik ben, ja, ik ga regelmatig wel op pad, gelukkig nog.

MARJOLEIN: Nou, wat geweldig. En dus ook al voordat je zeg maar je dwarslaesie kreeg, toen ging je ook al veel naar pretparken toe en...?

TAMARA: Ja, ik denk wel dat het voorheen meer was als dat ik nu in een rolstoel zit. Dus lopend ging ik wel meer naar pretparken als wat ik nu doe. Maar ja, ik probeer nog wel altijd wel erop uit te gaan en een leuk dagje te hebben, zeg maar.

MARJOLEIN: En als je nu naar een pretpark gaat, wat heb je dan nodig?

TAMARA: Ja, sowieso is voor mij de website heel belangrijk. Dat ik gewoon eigenlijk op de website kan vinden wat ik tegenkom eigenlijk die dag. Ja, is is bijvoorbeeld bij de dierentuin. Ja, is is die dan zeggen ze ja, we hebben rolstoel plekken voor de auto. Ja, maar hoe ver is die plek nog dan van de kassa af? Ik heb een dierentuin, die heb ik dan getest en dat was gewoon ze zei ze van ja, we hebben invalide plekken. Dan denk ik: die staan dicht bij de ingang, maar dat was een heuvelachtig gebied. Alleen hadden ze dus daar niks van op de website gezet. Dus ik ja, ik ga dan met mijn vader bijvoorbeeld naar de dierentuin of wat dan ook en dan blijkt dat we ineens ja, meer dan 500 meter over een bruggetje moeten of of dat het heuvelachtig is ja, dan kan ik natuurlijk mijn vader die 78 is geworden, gaat daar niet, dus dan moet je eindelijk al met iemand anders naar een dierentuin.

MARJOLEIN: Dus het begint eigenlijk al met goede communicatie op de website en dan als je op de locatie zelf bent, wat heb je nodig om in een attractie te komen?

TAMARA: Ja, eigenlijk goede uitleg. Wat heel fijn is, is bijvoorbeeld de Efteling die zet filmpjes op de website hoe bijvoorbeeld in te stappen bij de Piraña. Wat kom je tegen onderweg en dan kan ik eigenlijk thuis al bedenken van die neem ik mee, weet je wel, dit is echt leuk, want lekker nat worden of weet ik veel wat. Dat lukt me wel en ja, en dat is dus heel fijn. Dus ja, een beetje meer uitleg over een attractie, wat het is en hoe je erin moet, dat zou wel heel fijn zijn. Ja, dat heb ik daar eindelijk wel nodig.

MARJOLEIN: Dus echt goede uitleg. En dat je zeker weet, dit kan ik verwachten en ik kan er veilig in. Veiligheid is natuurlijk ook heel belangrijk.

TAMARA: Ja, heel erg ja.

MARJOLEIN: Tamara, wil je ons meenemen in wat je hebt gedaan?

TAMARA: Ja, heel graag. Ik heb, ik ben vorige week heb ik een dagje Walibi ja eigenlijk mogen beleven vanuit jullie en wat het betekent het om in een rolstoel naar Walibi Holland te gaan. Was een leuke dag. Veel lol gehad. Echt, echt ja, gelachen. Tranen over mijn ogen zeg maar. Het begon al voordat we erin gingen was de de ja, de parkeerplekken zeg maar, die zijn allemaal met grind en ja, dan is er wel eens één grindsteentje dat natuurlijk over de asfalt in ja, op het asfalt ligt. En we waren eigenlijk al met z'n tweeën. Ik ben dus met een vriendin gegaan, Petra en met haar zoon Lucas, die is vijftien en we waren eigenlijk al met z'n drieën zo'n beetje tegen elkaar van oh kijk daar die achtbaan en oh die is vet en die is leuk en dat ik dus eigenlijk helemaal nergens meer op letten waar ik reed en ik rijd dus zo tegen een steentje aan en ik word dus gewoon echt uit mijn rolstoel gelaten. En ik was dus net geopereerd, dus ik dacht alles in die val niet mijn pols niet mijn pols weet je wel dus ja, en mijn elleboog is flink afgeschaafd geweest en ik lag daar echt zo midden op de grond en ik keek hun aan en hun keken mij aan en ik moest lachen dus nou we hadden met z'n drieën eigenlijk al, ja, genoeg gelachen voor heel de dag voordat we binnen waren.

MARJOLEIN: Dus ja, maar ook wel schrikken, maar fijn dat je gelukkig verder... natuurlijk de schaafwonden zijn niet fijn, maar dat met je pols alles goed ging. Ja, maar jij kwam eigenlijk al met een lanceer attractie binnen ja maar zeggen wel fijn dat jullie zo hebben gelachen en dat het allemaal meeviel en dit is weer eens wat anders dan met de deur het huis in vallen nu is het eigenlijk gelanceerd worden in het pretpark dat vind ik wel heel origineel dan gaan we zo meteen horen of je in de achtbaan bent geweest. Nu gaan we naar Ferry met de nieuwtjes van augustus 2024.

VOICE-OVER: Ja Marjolein, vandaag ga ik je vertellen over een prikkelarm bezoek aan het Natuurhistorisch Museum in Rotterdam. Je kan naar het circus gaan, ook als je minder of helemaal niets ziet of hoort.

Maar als eerste een bezoek aan het Bloemencorso in Winterswijk. Want dat is dit jaar echt een spectaculair evenement waarbij je kan genieten van een lange, bonte stoet met schitterende grote en kleine praalwagens met miljoenen dahlia's en muzikaal vermaak. En langs de route staat dit jaar voor het eerst ook een speciale blindentribune met blindentolk. Dit prachtige initiatief zorgt ervoor dat het evenement voor iedereen toegankelijk is en dit jaar dus echt letterlijk door iedereen gezien mag worden.

En dan twee weekenden bomvol nieuw circus, muziek, interactieve spellen, kunst en heerlijk vegan eten. Op beide dagen van Circusbende Festival zijn er voorstellingen met Nederlandse gebarentaal tolk en in het eerste weekend met live audiodescriptie. Dit festival is een feest voor alle zintuigen en zorgt ervoor dat iedereen kan meegenieten van de magie van het circus.

Het Natuurhistorisch Museum in Rotterdam is één van de musea die aangesloten is bij Toegankelijk Museum. Het museum staat en hangt vol met vogels, vissen, reptielen, zoogdieren, schelpen en insecten. Ze faciliteren een prikkelvrij bezoek en hebben onlangs een groep senioren gastvrij ontvangen tijdens een pilot voor hun seniorenrondleiding. Een leerzaam en leuk uitje voor jong en oud.

En tot slot: er zijn een aantal nieuwe tv-series met audiodescriptie via de Earcatch-app of ondertiteling via teletekstpagina 888. Het Vuur van de Friezen met Huub Stapel en Nienke de Jong gaat in op de oorsprong van de Friese identiteit en is nu terug te kijken via NPO Start. Het Jaar van Douwe Bob biedt een kijkje in het leven van zanger Douwe Bob en is wekelijks te zien op zondag om half tien 's avonds op NPO 3. Redding na de ramp, Welmoed Sijtsma ontmoet Nederlanders die ooit slachtoffer werden van rampen. Elke dinsdag om tien over half negen 's avonds op NPO 1. En tot slot is er nog het achtste seizoen van Een Huis Vol. Die is vanaf maandag 19 augustus dagelijks om zeven uur te zien op NPO 1.

Voor meer informatie over alles wat je zojuist hoorde kan je kijken in de beschrijving van deze aflevering. En zijn we iets vergeten? Wil je iets met ons delen? Stuur ons dan een e-mail naar podcast@leefjeuit.nu.

Snel terug naar de Rollercoasters met Marjolein en Tamara.

MARJOLEIN: Toen je er één keer was.

TAMARA: Ja, toen moest het me eigenlijk... Want ik had natuurlijk op de website van tevoren gekeken van waar is er allemaal voor mij? Nou, daar stond echt een lijst aan beperkingen die je had. Ik denk van jeetje, waar zijn hun toch uitgebreid? Weet je wel? Geen benen, verlamd onderlichaam, één been, prothese, onderbeen in het gips, gehele been in het gips, geen armen, één arm, prothese... Dus ja, zo gaat die lijst echt nog... Ja, ik denk wel wel 15 of 20 beperkingen. En dan staat daaronder welke achtbaan je dus in principe wel zou kunnen. Of met begeleiding of juist niet. En ja, daar had ik al best wel veel rode bolletjes gezien. En rood betekent echt gewoon dat het niet toegankelijk is. Dus toen had ik al zoiets van... Volgens mij gaat dat best tegenvallen. En ja, ik was wel heel benieuwd van wat kan ik verwachten? Want ja, ik vind natuurlijk die achtbaan ook zelf heel leuk. Dus ja, het valt een beetje tegen in principe. Als je de formulier al kijkt waar je in mag. Dus ja, gelukkig was ik op voorbaat al een beetje... Ja, erop ingesteld zeg maar dat ik niet veel zou kunnen. Dus maar achteraf viel het me eigenlijk nog meer tegen dan dat ik van tevoren op het lijstje had gezien zeg maar. Je krijgt dus als gehandicapte, om het zo maar denigrerend te zeggen. Krijg je dus een armbandje om. Dat jij dus degene bent die gehandicapt is. Je moet daar een lijst in vullen met wat jouw beperking is. En wat je dus nog wel of niet kunt. En daarna krijg je een armbandje en dan mag je het park in. En de armbandje is eigenlijk meer een soort van... Ja, dat jij dus de faciliteiten van iemand met een beperking mag, zeg maar. Dus in het begin had ik daar echt zoiets over. Nou, moet ik nou echt zo'n armbandje aan? Zo van nou, plak net een sticker op mijn hoofd van hier is de gehandicapte. Dus... Maar achteraf dacht ik van ja, eigenlijk is het toch wel een goede oplossing. Ik had zoiets van ja, ik ben de enigste met zo'n bandje. Maar als je dan eenmaal in het park loopt, zie je er meer mensen of meer kinderen vooral. En dan denk ik van ja, eigenlijk is dat niet zo apart hier. Ik ging op een gegeven moment. Ja, Lucas is nog helemaal gek van alle attracties en alle acht banen. Die gaat gewoon echt overal in. En dus ik ging eigenlijk mee om. Ja, eigenlijk. Ik wilde dan ook mee. En toen, ja, was bijvoorbeeld bij de G-Force of zo. Dat is echt zo'n op G-krachten. En daar staat bij mij gewoon een rood bolletje. Dus ja, ik ging daar niet meer in. En toen zei die man, want het was echt heel rustig die dag. Wil jij er ook mee in? Ik zeg ja, ik heb rood. Ik mag, ik mag hier niet in. Ja, ik zou niet weten waarom dat je hier niet in mag. Dus, maar ja, ik had zelf zoiets van ja, dat moet ik gewoon niet willen. Het is rood, dus waarschijnlijk doen ze het ergens voor. Dus, dus Lucas ging gewoon alleen gelukkig. En ik ben daar niet ingegaan. Maar achteraf heb ik dus een mailtje gestuurd van ja, wat, wat is het nu? Weet je wel? Je geeft rood door dat het niet kan. Hun zeggen van je kan het wel. Achteraf in die mail zei ze dus van nee, je moet je echt schrap kunnen zetten. Maar ja, dat gaat dus niet met een dwarslaesie. En ja, dus als ik daar binnen, als ik daarin had gezeten. Ja, ik had mij natuurlijk never nooit niet schrap kunnen zetten.

MARJOLEIN: Wat dus heel belangrijk is, we hadden het net even over wat heb je nodig? Dus van tevoren dat je kan voorbereiden dat de informatie duidelijk ook op de site staat. En wat heb je wel kunnen doen?

TAMARA: Nou, we hebben de allereerste achtbaan de Express, platform 13. Oh, die was zo leuk. Die was zo leuk. Ik geloof dat die vier of vijf keer over de kop ging en we gingen echt een donkere ruimte in. Of tenminste, het was al een donkere ruimte en we gingen echt een meter of tien verder. En toen riep Petra, we worden dadelijk afgeschoten. Ik zei nee, ik zeg, want wat op? Oh, ze had een tasje bij en die kon gewoon bij haar voeten blijven liggen. Dus ik denk, ja, dat zal wel meevallen met de over kop gaan of met het afschieten. Want jij mag je tasje gewoon bij je hebben. Weet je wel? Ik denk, dat zal wel meevallen. Dus maar echt inderdaad. We gaan tien meter verder. We staan stil. Nou, ik denk dat we in drie seconden bovenop die achtbaan waren. Echt zo hard ging het en zo over de kop en achteruit in de kurkentrekker. Weet ik waar we allemaal geweest zijn. Dus dat was echt een hele leuke achtbaan. En die staat ook gewoon vol groen. Dus dat je daar dus in mag.

MARJOLEIN: Dat vind ik wel echt onwijs stoer hoor. Jeetje, ik loop hier al een beetje te griezelen hier op mijn stoel. Maar ik vind het echt wel stoer. En je bent dan in de achtbaan uit de rolstoel gegaan.

TAMARA: Ja, deze achtbaan was heel fijn. Want die was eigenlijk dezelfde hoogte als mijn stoel. Dus je hoeft heel vaak zie je de achtbanen lager zitten. Dus dan moet je echt een instap naar beneden. Nou, naar beneden is nooit het probleem. Want dan kun je in principe je eigen gewoon laten vallen. Maar als je dan terug moet, is meestal wel. Ja, moet je toch ineens een hele hoge transfer maken. Maar deze was echt gewoon gelijk. Eigenlijk gelijk aan mijn rolstoel. Dus ik kon eigenlijk soort van doorschuiven. En ja, de rolstoel bleef gewoon daarachter. En wij waren na, eh... Ik denk misschien 60 seconden weer terug. Maar ja, maar wel. Hele vlugge.

MARJOLEIN: Hele snelle seconde. Met inderdaad de kurkentrekkers en over de kop. En hoe als ik daarin zou gaan, dan ben ik mijn ogen al kwijt. Ik heb twee kunstogen.

TAMARA: Ja, die moet je vasthouden denk ik.

MARJOLEIN: Precies, ik gebruik het altijd. Maar ik ben benieuwd trouwens nu ook of dat op dat lijstje staat. Met al die bolletjes en al die dingetjes. Dat denk ik niet.

TAMARA: Blind en zeer slechtziend. Jij had erin gemogen.

MARJOLEIN: Kijk over kunstogen zeggen ze niks, ik gebruik hem graag als smoesje, want ik durf het eigenlijk niet. Maar want jij hebt dus deze hele coole achtbaan gedaan. Ja, dat was natuurlijk voor voor jou, maar ook voor jouw vriendin en haar zoon. Ja, Lucas was dat natuurlijk ook wel onwijs cool dat jij mee kon daarin.

TAMARA: Ja, ja, nou had ik geluk en daar vind ik juist heel fijn dat hun toch de achtbaan in gingen. Ondanks dat ik niet kon, want op een gegeven moment zijn we naar de Piraña gegaan. Of ja, in de Efteling heet het Piraña. Hier heet het dan de El Rio Grande.

MARJOLEIN: Ja, zo'n wild waterbaan. Zo'n rond bootje in zo'n wild water dat je gaat botsen en zo. Zo'n bootje bedoel je?

TAMARA: Ja, zo'n die attractie en daar mocht ik dus in, want het was oranje. Dus nou, daar zou ik dan met begeleiding in mogen. Dus ja, ik ga daar naar boven. Ik denk ja, maar hoe willen hun toch dat in godsnaam dat ik daar in ga? Want het staat echt gewoon verlamd onderlichaam en ik denk hoe wil je dit doen? Er was echt een rubberen band om de boot heen. En dan had je nog. Nou, ik denk alles bij elkaar. Drie, vier centimeter. Waar de door je dus je transfer moest maken. Ik zeg ja, maar ik zeg hoe zien jullie dat ik hier in kan? Ja, nee, zegt ze maar we kunnen de attractie wel stil zetten. Ik denk ja, al zet hem stil tot vanavond vijf uur. Ik kom daar nooit in. Dus gelukkig ging dan Petra en Lucas wel erin. Dus dan hoefde ik me niet bezwaard te voelen dat ik er niet in kon. Hun mochten er alsnog in en ja, hun hebben gewoon een leuk ritje gehad en ik bleef daar gewoon even staan. Ik vind het dan niet erg. Ik baal er een beetje van.

MARJOLEIN:En welke attracties heb je nog meer kunnen doen?

TAMARA: Ja, dat was eigenlijk meer Walibi Playland, de Splash Battle. Dus dat is echt ja, die was echt gewoon heel leuk. Dat is ook eentje wat oranje staat. Maar dat is dus dat je dus met water elkaar eigenlijk kunt schieten. Dus mensen die langs de kant staan die kunnen schieten met water. Maar jij zelf zit in een attractie waar je dus je voorganger of weet ik wat ook helemaal nat kunt schieten. Nou, dus je komt daar echt gewoon. Zelfs je onderbroek is niet meer droog. Dus alles was nat. Alles was ja, het druipt van alle kanten, druipt het water naar beneden, zeg maar. Dus daar zijn we als laatste dan in geweest. Ja, en daar ging gewoon. Ja, dat was natuurlijk een hele leuke afsluiting van, hele leuke, maar wel natte afsluiting van de dag.

MARJOLEIN: Een leuke, natte afsluiting.

TAMARA: Ja, dat is heel zeker.

MARJOLEIN: En ook wel heel erg lachen, denk ik.

TAMARA: Ja, ja, Petra en Lucas zijn er nog twee keer in geweest. Want die hadden zoiets van ja, nou zijn we toch nat. Kom maar op, weet je wel. Dus en ik ging nu de tweede keer ging ik dan. Achterstaan en dan zag je echt mensen die tegen de moeder zei of de moeder tegen de zoon zei kom, daar komen ze weer aan, daar komen ze weer aan. Maak ze nat. Dus ja, het is ook wel hele leuke interactie als je er eventueel niet in zou kunnen.

MARJOLEIN: Oh geweldig. Maar dat is wel fijn dat dan ook de mensen die langs de kant staan te kijken, dat die ook tenminste als die mensen dat ook willen, dat ze ook nat worden. Ja, ja, ja. En als ze dat niet willen, dan moet ze even ergens gaan staan natuurlijk. Dat is ook eigen risico. Heb je uit kunnen leven?

TAMARA: Heel de dag. Het begon natuurlijk al met de achtbaan op de parkeerplaats. Die ik zelf gemaakt had. Dus toen hadden we eindelijk ja, was eindelijk al de lol en en en. Ja, die was er eindelijk al en is eindelijk heel de dag niet meer weggegaan. Dus wat ik zeg ja, hun ging ik vond het gewoon heel fijn dat Petra en Lucas wel gewoon gingen. Dus hij die wel in de Condor of weet ik voor wat waar ik niet in kon. Is hij toch gewoon ja, toch gewoon ook ondanks dat ik er niet in kon leuke dag hebben gehad. En ja, we hebben echt gewoon samen het gewoon heel gezellig gehad. We zaten in de auto nog te lachen en en. Ja, het was was echt gewoon heel leuke dag. Ondanks dat het heel veel rood en oranje is dat heel veel niet kon. Ja, heb ik toch... Ja, heb ik echt gewoon een hele leuke dag gehad, al denk ik niet dat ik heel vlug zegt volgende week, we gaan nog een keertje, bij wijze van.

MARJOLEIN: Maar wel heel fijn dat je ondanks dat er dat je heel veel dingen niet kon. Maar dat je toch een hele mooie dag hebt gehad. Ja, samen dat jullie een hele fijne dag hebben gehad. Dank je wel voor dit hele leuke gesprek.

TAMARA: Ja, graag gedaan en dank je wel dat ik op pad mocht.

MARJOLEIN: Leuk dat je luisterde naar Leef je uit! Een podcast van Stichting Audiovisuele Toegankelijkheid. Mede mogelijk gemaakt door het Bartiméus Fonds en geproduceerd en gemonteerd door FERRY.FM. Abonneer en beoordeel ons via je favoriete podcast app en kijk op: Leefjeuit.nu!